De Magische Paddo

De paddo is nog niet zo heel erg lang populair. Pas in de loop van de jaren 1990 werd de magische paddo in Nederland en België populair door de psilocybine en psilocine die bepaalde soorten bevatten. Andere, internationaal bekende bijnamen zijn: Psilo, Shroom en Magic Mushroom.

Jaren ’90

In de jaren 90 kreeg werd met dank aan de vele smartshops de paddo bekend in Nederland en in mindere mate in België. Door een aantal incidenten lieten de toenmalige beleidsmakers zich misleiden en kwam het tot een wellicht overhaast verbod op de verkoop van verse en gedroogde paddo’s in 2008. De ministers Ab Klink (Volksgezondheid) en Ernst Hirsch Ballin (Justitie) hebben in 2007 naar aanleiding van de incidenten die in de publiciteit kwamen besloten dat paddo’s voortaan bij lijst 2 van de Opiumwet zullen worden geschaard.

Psychologische effecten

Zoals ook met andere hallucinogene drugs zoals met LSD het geval is, kunnen ze vanwege met name de visuele effecten en veranderingen in sfeerbeleving door de liefhebbers enerzijds ‘profaan’ worden gebruikt als genotmiddel, maar aan de andere kant zullen ervaren gebruikers magische paddo’s gebruiken om psychologische, filosofische en spirituele inzichten te verwerven.

Werkzame bestanddelen

De benaming paddo of magic paddo betreft Psilocybe paddenstoelen en verwante paddenstoelsoorten: deze soorten bevatten voornamelijk de werkzame bestanddelen psilocybine en psilocine. Paddo’s komen in grote delen van de wereld in het wild voor. Zelfs in Nederland komen tientallen soorten die onder paddo’s worden gerekend in de natuur voor.

Hoe kom je aan magic paddo’s

Paddo’s zijn op verschillende manieren te verkrijgen, onder andere:

• Uit de natuur (dit gedurende het hele jaar, maar de meeste soorten zijn in de herfst en het voorjaar te vinden)
• Door ze te kopen (in Nederland sinds 1 december 2008 verboden)
• Door ze zelf te kweken