Partydrugs voor psycho’s

MDMA zou helpen bij posttraumatische stress, terwijl paddo’s effect zouden hebben bij depressies. Steeds meer experts pleiten ervoor om de illegale partydrugs in de psychiatrie te herlanceren. ‘Er is een revival gaande.’

Nieuw zijn psychedelica binnen de psychiatrie niet. Integendeel zelfs, enkele decennia geleden werd er al volop mee geëxperimenteerd. Mensen die de concentratiekampen hadden overleefd kregen lsd als medicijn, militairen met posttraumatische stress slikten MDMA. Tot ook feestende jongeren de middelen begonnen te gebruiken en ze in de illegaliteit werden geduwd. Het onderzoek naar de therapeutische werking van pakweg paddo’s of lsd stokte en zowat alle psychedelica werden gecriminaliseerd. Vandaag pleiten evenwel steeds meer onderzoekers ervoor om die producten uit het verdomhoekje te halen. Ben Sessa bijvoorbeeld, Brits psychiater en auteur van The Psychedelic Renaissance.

Hij is op zoek naar fondsen om de werking van MDMA te testen bij veteranen. “We gaan heel erg vreemd om met drugs in de samenleving”, zegt hij in The Financial Times. “We schrijven zesjarigen met ADHD amfetamines voor en geven mentaal zieken methadon. MDMA is veel minder toxisch, maar toch controversieel. Voor wetenschappers, artsen en farmacologen is dit heel frustrerend.”

Sessa pleit voor een psychiatrische renaissance, waarbij het gebruik van psychedelica eindelijk rationeel en grondig onderzocht wordt. De eerste resultaten, decennia geleden, waren erg veelbelovend. Dus waarom niet weer de draad oppikken?

Zeker als het over MDMA gaat, klinkt de roep om therapeutische erkenning steeds luider. Het middel zou goede resultaten opleveren bij de behandeling van posttraumatische stressstoornissen, zelfmoordneigingen en depressies. “MDMA is een mooi voorbeeld van een partydrug met een therapeutische werking”, zegt Ton Nabben, drugsonderzoeker aan de Universiteit van Amsterdam.

“Het bestaat al heel erg lang – het werd ontdekt in 1912 – maar werd pas in de jaren zeventig en tachtig binnen de psychiatrie ingezet. Een heleboel Amerikaanse psychiaters en psychologen hebben het gebruikt om mensen te behandelen. En toen de overheid het product op de lijst van ‘middelen met onaanvaardbare risico’s’ wilde zetten, hebben ze zich daartegen verzet. Maar tevergeefs.”

Hetzelfde geldt voor lsd, dat een heilzaam effect zou hebben bij verslavingen en trauma’s. “In Nederland is lsd in de jaren zestig gebruikt in een medische setting. Maar toen kwam een verbod en werden alle programma’s stopgezet. In de VS was een soort morele paniek ontstaan over lsd. Mensen sprongen uit ramen of pleegden zelfmoord, nadat ze in een bad trip waren beland. Op dat moment was er natuurlijk weinig over geweten over het product. Hoeveel je neemt, waar en met wie: dat speelt een grote rol bij lsd. Maar op het moment dat wetenschappers hier de eerste inzichten over kregen, mocht het niet meer gebruikt worden.”

Nabben stelt dat er sprake is van een psychedelische golf. “Steeds meer wetenschappers scharen zich achter het gebruik ervan, en er worden congressen rond georganiseerd. Er is duidelijk een revival gaande.”

Dat de taboes langzaam maar zeker afbrokkelen, blijkt zelfs in Vlaanderen. Zo was professor Pascal Sienaert van het Universitair Psychiatrisch Centrum KU Leuven in Kortenberg betrokken bij onderzoek naar het effect van ketamine bij zwaar depressieve patiënten. Ketamine is een verdovend middel, maar wordt in lage dosissen ook in het partymilieu gebruikt.

“Het interessante aan ketamine is dat het heel erg snel werkt”, legt Sienaert uit. “Logisch natuurlijk. Als je drugs neemt op een feestje is het doorgaans niet de bedoeling dat het pas na twee weken werkt. Maar bij normale medicatie – antidepressiva bijvoorbeeld – kan het dagen tot weken duren eer de patiënt effect voelt.”

Een spuit ketamine daarentegen werkt binnen luttele uren. “Onderzoek heeft aangetoond dat de depressieve klachten binnen twee à drie uur verdwijnen. Het werkt supersnel. Het nadeel: vaak is het effect niet erg langdurig. Dat is wat verder onderzoek moet uitwijzen: in welke dosissen en met welke regelmaat kan zo’n middel soelaas bieden?”

Dat lijkt meteen ook de conclusie van de Vlaamse Vereniging voor Psychiatrie. Middelen zoals MDMA, ketamine, of psilocybine kunnen volgens hen zeker hun waarde hebben binnen de psychiatrie. “Maar dan moet de doeltreffendheid en veiligheid hiervan aangetoond worden in een grootschalig, goed onderbouwd wetenschappelijk onderzoek”, zegt voorzitter Jürgen De Fruyt. “En zolang het om illegale middelen gaat, is er nood aan extra omzichtigheid en een duidelijke regelgeving.”

Bron: ggz nieuws

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *